انحراف «حجاب استایل» پیامد تبیین نادرست «حجاب اسلامی»

مراجعه به آمار و گزارش‌ها بیان‌گر آن است که شیاطین در حال ترویج افسار گسیخته بی‌عفتی و روابط نامشروع در نقاط مختلف دنیا به‌ویژه در جوامع مسلمان هستند. دسترسی آسان و کم‌هزینه بودن ارتکاب شهوات نامشروع در برابر هزینه‌آور و پرخرج بودن یک رابطه مشروع در جامعه، مهمترین نکته‌ای است که مؤمنان دلسوز در این زمینه باید به آن توجه کنند.

در تقابل با گسترش نمادهای اسلامی، ترویج بی‌عفتی در دستور کار ابلیسیان قرار گرفته است. در این برهه حساس، امام خمینی رحمه‌الله راهبرد اسلام پیرامون حجاب زنان و چرایی آن را چنین توضیح دادند: «حجاب به معناى متداول كه حجاب اسلامى نامیده می‌شود، با آزادى مخالفتى ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است مخالفت دارد».[1] این جمله گویای آن است که تشریع حکم حجاب در اسلام و تأکید بر رعایتش، صرفا به دلیل ایجاد عفت و پاکدامنی نه فقط میان بانوان؛ بلکه در میان تمام اقشار جامعه می‌باشد.

البته بهترین الگوی عفت‌آموزی، قرآن است که در سراسر آن می‌توان جلوه‌های ادب، حيا و عفت را به وضوح مشاهده کرد. در این کتاب مقدس، زنان كمتر مخاطب قرار گرفته شدند و خداوند از آنان با ضمير غایب و نه مخاطب ياد می‌كند. در این شیوه نه تنها بر حفظ حيا، عفت و حجاب تاکید می‌شود؛ بلکه ادب و شيوه محاوره و سخن گفتن با بانوان نیز به مخاطبان آموزش داده می‌شود.[2]

بر این اساس، آنچه که از مقوله «حجاب اسلامی»، مطلوب خداوند است، افزون بر حفظ صحیح پوشش در ظاهر برای بانوان، رعایت خطوط قرمز محاوره و ارتباط افراد جامعه با زنان نیز می‌باشد.

شیطان به خوبی دانسته که برای اختلال در روند پیشرفت‌ معنوی جامعه ایمانی، باید در دو جبهه فعالیت کند؛ نخست آنکه به هر شیوه ممکن، گناهان مربوط به غرایز جنسی را در جامعه ترویج داده و از آنها قبح‌زدایی کند؛ دیگر آنکه لشکریان خود را در پوشش افراد دین‌دار و متدین به متن جامعه روانه سازد تا با ایجاد شبهه و انجام رفتارهای ناشایست، تصویر ناپسندی از دین برجای بگذارند.

غم‌بارتر آنکه گاه شیطان توانسته این دو راهکار ناپسند را با انجام یک فعالیت به سرانجام برساند و به قول معروف «با یک تیر دو نشان بزند». بی‌تردید مقوله «حجاب استایل» که در جوامع مسلمان در حال ترویج و گسترش است، ماهیتی جز همراهی ایجاد شبهات با تحریک غریزه جنسی و شهوات ندارد؛ زنانی که در ظاهر تلاش دارند پوششی را که مورد نظر اسلام است، رعایت کنند، اما با استفاده از عنصر «زنانگی»، دل‌ربایی و زیبایی، از غفلت مخاطب بهره برده و او را به خود جذب می‌سازدند. شیطان نیز که زمینه و بستر را فراهم می‌بیند، سخنان نامربوط و بی‌اساس را از زبان «حجاب استایل» به دین و شریعت اسلامی نسبت می‌دهد تا هر چه بیشتر به هدف شوم خویش نزدیکتر شود.

از این‌رو، مهم‌ترین وظیفه‌ای که متوجه مسئولان فرهنگی جامعه اسلامی و دلسوزان متدین و متعهد می‌باشد، تبیین صحیح از ماهیت و کارکرد حجاب در نگاه اسلام است. حجاب اسلامی آنگاه محقق می‌شود که علاوه بر رعایت حدود شرعی، عفت را نیز به همراه داشته باشد و با فقدان هریک از این دو شاخص، انتظار تحقق «حجاب اسلامی» در جامعه نارواست.

پی نوشت:

[1]. صحيفه امام، ج‏5، ص 541.

[2]. جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنيم، اسراء، ج17، ص 567.

✾ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ