در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی، زنان، اغلب به حسادت، عشوه‌گری و نابخردی شناخته می‌شوند، اما این همه‌ی داستان نیست، بلکه در شاهنامه، زنانی خردمند هم وجود دارند، از جمله گُردیه، یکی از بانوان اشراف‌زادهٔ ایرانی و خواهر سپهبد بهرام چوبین.

هنگامی که بهرام چوبین علیه خسرو پرویز، شورید و پادشاهی ساسانی و سرزمین ایران را با بحران مواجه ساخت، درست در زمانی که کسی جرئت ایستادن در برابر بهرام را نداشت، خواهرش گردیه در برابرش ایستاد و او را اندرز داد (که پندهای خردمندانه و حکیمانه او در شاهنامه آمده) و لب به سرزنش برادر باز کرد.

او بعدها به همسری خسرو پرویز درآمد که از خسرو، پسری به نام جوانشیر زایید و این جوانشیر، پس از مرگ خسرو پرویز، مدتی کوتاه بر ایران پادشاهی کرد.

یکی از ویژگی‌های مهم گردیه (این خردمندترین زن شاهنامه) آن است که با چادر و پوششی کامل در حوادث تاریخی حضور دارد.

برای نمونه، هنگامی که خواست به دیدار برادرش برود، افسر (تاج) از سرش برداشت و چادر به تن کرد.

منبع

کتاب شاهنامه، ابوالقاسم فردوسی، شاهنامه، تهران: مؤسسه انتشارات امیر کبیر، 1354، ص 497.