پیام آیه ی مباهله این است که از این پس در برابر هر خصمی بگو با تمام اعضای خانواده حاضر می شویم.

در عراق، نیروهای ناتو با خودروهایی نظامی حضور داشتند با هشدار نزدیک نشوید!

داعش هم با سر بریدن و ارعاب حضور یافت؛ هدف اصلی هر دو جریان، منهدم کردن فرهنگ تشیع بود.

 اما فرهنگ تشیع با حضور خانواده ها در مسیر نجف تا کربلا هر دو جریان را کنار زد. 

 این حضور خانوادگی در یکی از ناامن ترین مناطق جهان یک اتفاق نیست. 

آیه ی مباهله با نام بردن از تک تک اعضای خانواده این الگوی مقابله بر خصم را آموزش می دهد:

«فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ»؛ آل عمران/۶١

از این پس در محاجه با هر دشمنی بگو با خانواده حاضر می شویم.

مکتب تشیع، تنها مکتب در جهان اندیشه است که توسط یک خانواده (اهل بیت علیهم السلام) پایه گذاری شده است. 

حضور این خانواده در متن قرآن و رویدادهایی مانند مباهله و حدیث کساء و عاشورا یک الگوی متفاوت از مقاومت در برابر قدرت سخت مستکبران است.

فرهنگ مدرن مانند مسیحیت قرون وسطی (راهبان و پاپهای مجرد) جدا از خانواده و بلکه ضد خانواده است و در هر جامعه ای که وارد شود بیشترین آسیب را به خانواده می زند. اما فرهنگ اهل بیت فرهنگ خانواده است.

در برابر خشونت داعش و مسیحیت قدیم و مدرن که ضد خانواده است، فرهنگی پیروز است که بتواند از خانواده محافظت کند. این یک ادعای ایدئولوژیک نیست. خانواده نهادی علمی و عقلانی است که بقای بشر و فرهنگ را تضمین می کند و تجرد و انواع زیست های جدای از خانواده در هر جامعه ای فراگیر شود، تهدیدی برای بقای نوع بشر است.