در جامعه‌ای كه زنان از وظيفه‌ی مادری خارج شوند و نقش پدری به عهده گيرند، افراد آن جامعه از بهشت محروم می‌شوند. اگر زنان نقش پدر را به عهده گرفتند و خانواده دارای دو پدر شد، خسارت اصلی که همان غفلت از نقش مادری است سر بر می‌آورد.

نقش تربيت کودکان به‌ عهده‌ی هيچ‌كس غير از مادران نمی‌تواند قرار گيرد. تربيت کودکان را به ‌عهده‌ی هركس گذاشتيد، به عهده‌ی ناكس و نااهل گذاشته‌ايد. نه مدرسه، نه استاد، نه مهد کودک، هيچ‌كدام به‌هيچ‌وجه مقامش، مقام تربيت حقيقی كه مسير انسان را به بهشت سوق دهد، نيست. اين مادر  يعنی زن  است که بايد در مسير رسالت اصلی‌اش که همان تربيت انسان است قرار گيرد و از اين جهت، مظهر خداست. همان‌طور که خدا پناه روح هر انسانی است، مادران پناه روح کودکانشان هستند.

برگرفته از کتاب «زن آنگونه که باید باشد» اثر اصغر طاهرزاده 

مطالب مرتبط

معرفی کتاب زن آنگونه که باید باشد