همه انسان‌ها به محبّت نیاز دارند، اما کودکان نیازشان بیشتر است.

 نوع محبّت کردن در کودکان متفاوت است؛

 ممکن است کودکی نیاز بیشتری به محبّت کلامی داشته باشد و کودک دیگری، به ابراز محبّت به‌وسیله هدیه.

والدین، باید تشخیص دهند که فرزندشان با کدام نوع از ابراز محبّت، بیشتر خوشحال می‌شود؛ همان را بیشتر انجام دهند.

محبّت کلامی:

منظور از محبّت کلامی، گفتن و ابراز دوست داشتن است.

محبّت فیزیکی:

منظور از محبّت فیزیکی، نوازش و در آغوش کشیدن است.

همراهی در علایق:

منظور این است که با کودک در علاقه‌مندی‌هایش همراه شوید؛ مثلاً اگر نقاشی دوست دارد، با او نقاشی بکشید.

رسیدگی:

منظور این است که به کارهایش رسیدگی کرده، در انجام کارهایش به او کمک کنید.

هدیه دادن:

همه کودکان از هدیه‌گرفتن لذّت می‌برند؛ ولی برخی، هرچه بیشتر برایشان هدیه بخرند، خوشحال‌تر می شوند.