زمینیانی همچون فرشته

کاش آهسته تر قدم بر می داشتی ای رمضان عزیز، لحظه ای درنگ کن تا مهمانت وسایلش را جمع کند. تازه لنگر انداخته بود بس که در این مهمانی کرامت دیده و ناز و نوازشش کشیده اند وقتی نوازشگر تو باشی، دلگشا وغم گسار تو باشی بنده ات جا خوش می کند..

فقط همین  روز مانده به پایان این ماه با عظمت، ماهی که با شب های قدرش توبه کردیم، قرآن به سر گرفتیم تا بار دیگر با قرآنش از در آشتی درآییم، عهد کردیم که به آیات نورانی اش گوش فرا داده وعمل کنیم. در عوضش خدا رهایی از آتش را نصیبمان گرداند.

وچقدر سخاوتمندانه بود این سفره انعامش، که در آن فقیر وغنی، عالم وجاهل، عابد وعاصی، کوچک وبزرگ، با هر مقام ومنصبی بر سر آن نشستند و از برکاتش هر یک به اندازه وسع خود بهره بردند. قول داده بودم بیشترین بهره را ببرم اما نشد! کاش فرصتی دوباره می یافتم.

بارپروردگارا به ما رحم کن، به کسی که “رأس ماله الرجاء” سرمایه اش امیدواری به فضل و بخشش توست و “سلاحه البکاء” و تنها وسیله نجاتش اشکی است که بی اختیار از چشمانش سرازیر می شود تا با تو سخن می گوید و به دستان تهی اش نظاره می کند…

من که بلد نیستم با تو سخن بگویم، امروز آمده ام همنوا با امام سجاد علیه السلام با دعای ۴۵ صحیفه اش به نام وداع با ماه رمضان با تو سخن بگویم و در این دو روز باقیمانده دعا کنم که بار پروردگارا ما را اهل این ماه قرار بده، در این روزهای پایانی اندوخته مان را از انواع اجر وپاداش و مقام قرب و فرمانبرداری و بندگی و دوری از شیطان وپاکی نفس تمام کن و پیمانه مان را از این نعمت ها پر کن. چشم امید ما همیشه به فضل و رحمت توست.

این روزهای پایانی را از بهترین روزهای عمرمان قرار بده.

“اللهم اسلَخنا بانسِلاخ هذا الشهر من خَطایانا” با گذشتن این ماه، از گناهان ما بگذر؛ ” واخرِجنا بخُروجه مِن سیّئاتنا” با بیرون رفتن آن ما را از بدی ها و زشتی ها بیرون بر؛ ” واجعلنا مِن أسعَد أهله به” بوسیله آن ما را از نیک بخت ترین اهل آن ماه قرار ده؛ ” و اجزِیهم قِسمًا فیه” واز با نصیب ترین ایشان در آن، ” وأوفِرهم حظًا منه” واز بهره مندترین آنان از آن قرار ده.

خداحافظ ای شهرالله الاکبر و ای عید دوستان خدا؛ خداحافظ ای گرامی ترین وقت هایی که با ما مصاحب ویار بودی، ای بهترین ماه در روزها وساعات؛

خداحافظ ای ماهی که “قربت فیه الأمان” آرزوها در آن نزدیک است و ” نُشرت فیه الأعمال” وکردارهای شایسته در آن پراکنده؛

خداحافظ ای مرجع امیدی که جدایی اش انسان را به رنج آورد و رفتنش وحشت و ترس بر دلها افکند و دردی جانکاه است؛

خداحافظ ای همسایه ای که دلها در آن بر اثر عبادت نرم وفروتن گردید و گناهان در آن آمرزیده شد؛

خداحافظ ای ماهی که در دلهای اهل ایمان هیبت و ترس بودی؛ با وجود تو روزهای ماه های دیگر در فضل با تو توان فخر و سرافرازی ندارند.

خداحافظ ای ماه خوب خدا، ماهی که چه خشنود گشتیم از آمدنش وچه دلتنگ و محزونیم با رفتنش؛

خداحافظ ای شب های قدری که برتر از هزار ماه بودید…

برگرفته از دعای چهل و پنجم صحیفه

التماس دعا

می دانستی کوله پشتی ها هم عاشقند!

عاشق اربعین، آنهم با پای پیاده؛ آنجا که هرکس با هر رنگ پاسپورتی یا اربعینی است یا غیراربعینی، یا حسینی است یا غیر حسینی؛

با خود خاطراتی دارد که محو دل انگیز یک عشق قدیمی است که در دهکده بی قراری ها با هر سجده بر مُهر کربلا می کشاند ما را به شهر وسیعی از مِهر کربلا که شهردارش همان علمدار است.

این کوله پرماجرا با کاروان عاشقان همراه شد و پس از عبور از غلتک های پذیرش و بازرسی بار، مسافرین پرواز دل را به مقصدکربلا همراهی نمود.

می دانستی از آداب زیارت هم می داند؟!

از تست چای عراقی شروع کرد تارسیدن به غم و اشک نجف در کنار ضریح امام علی علیه السلام و پس از آن به اشک و آرامش در بین الحرمین کربلا، و غروب خورشید اربعین را در آسمان به نظاره ایستاد تا شاید قصه دو خورشید را در کربلا دوباره تداعی کند.

این کوله به آرزویش رسید؛ کوله ای که از مایحتاج این سه روز و سه شب با مختصری پول و… نظاره گر حرکت جهادی و خالص با روحیه معنویت و تعبد میزبانان مسیر عاشقی بوده است.

اکنون من از این سفر روحانی غیر از برکات زیارت اربعین آیا توانستم به معتقدان واقعی مکتب حسینی بپیوندم؟!

ما که به راحت طلبی عادت کرده ایم و عطش رسیدن به دنیا در وجودمان است و در دنیایمان۳۱۳ یار پنهان است، تنها امیدمان به ظهور است

ما را سیراب کن از آب گوارای ظهور…!

راهی است راه عشق که هیچ کس کناره نیست

آنجا جز آنکه جان بسپارندچاره نیست…

هفته معلم مبارک

تقارن میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) و سالگرد شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی بسیار زیبا و بجاست. تلاقی دو مکتب فاطمی و سلیمانی..

شاید بتوان به یقین گفت هر که در مکتب فاطمه زهرا(س) رشد یافته است و سراسر وجودش نور فاطمی باشد، صاحب مکتب می شود و اینگونه همراه همیشگی فاطمه زهرا(س) در دو دنیا می گردد. مانند ولادت امام راحل(قدس سره) و ولادت حضرت فاطمه زهرا (س).

در مکتب فاطمی هم جهاد است و هم دفاع از ولایت، هم جهاد تبیین است و هم دشمن شناسی و در این مسیر هم آزار و اذیت دوست و دشمن است و هم پاداش شهادت. همه اینها را مومن واقعی از مادرش به ارث می برد. چرا که شهدا به وجه الله نظر می کنند و وجه الله چیزی جز ائمه معصومین علیهم السلام نیست.

مکتب سلیمانی به ما یاد داد که هر آنکس چشمانش با اشک بر فاطمه زهرا(س) تر شود و بااین حال خو گرفت خدا دلش را آماده حضور حضرتش خواهد نمود، واین تقارن را هم روزی او خواهد کرد.

این مکتب فاطمی است که سلیمانی ساز است، هر کس در این مکتب رشد کند نتیجه اش جز مخلص بودن و مردمی بودن و خدمت و دلسوزی و به جان خریدن آزار و اذیت ها و در آخر شهادت نخواهد بود.

امروز مکتب سلیمانی بیش از پیش ارزش خود را نشان می دهد. که می تواند چراغ راه جمهوری اسلامی و هر ایرانی باشد و فرهنگ سازی جهاد تبیین از منویات مقام معظم رهبری را در کشور تسریع بخشد‌

حاج قاسم در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش نوشته بود:

خداوندا! ای قادر عزیز و ای رحمان رزّاق، پیشانی شکر شرم بر آستانت می‌سایم که مرا در مسیر فاطمه اطهر و فرزندانش در مذهب تشیّع، عطر حقیقی اسلام، قرار دادی و مرا از اشک بر فرزندان علی‌بن ابی‌طالب و فاطمه اطهر بهره‌مند نمودی؛ چه نعمت عظمایی که بالاترین و ارزشمندترین نعمتهایت است؛ نعمتی که در آن نور است، معنویت، بیقراری که در درون خود بالاترین قرارها را دارد، غمی که آرامش و معنویت دارد.

این راز مکتب سلیمانی است که ریشه‌اش در مکتب فاطمه زهرا سلام الله علیها است

باید در این مکتب بود و ماند تا ظهور حضرت حجت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء

 مطالب مرتبط

لقب شهیدالقدس & قهرمان ملی بودن حاج قاسم به اعتراف منو تو & در مسیر حاج قاسم & به نیت حاج قاسم & رسالت بانوان در حفظ و نشر مکتب حاج قاسم & انتقام سخت مادران

تعداد مادرانی که چند شهید تقدیم ایران کرده‌اند:

دو شهید:  ٨١٨٨ مادر

سه شهید: ۶۳۱ مادر

چهار شهید: ۸۲ مادر

پنج شهید: ۲۱ مادر

شش شهید:  ۶ مادر

هفت شهید :  ١ مادر

هشت شهید:  ١ مادر

نه شهید: ٢ مادر

جمعی از دانش‌آموزان و فارغ‌التحصیلان یکی از مدارس تهران در روزهای گذشته و پیش از عزیمت به کربلا و زیارت اربعین حسینی علیه‌السلام، در نامه‌ای از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درخواست کردند تا توصیه‌هایی برای پربارتر شدن حضور در راه‌پیمائی اربعین داشته باشند……

متن پاسخ رهبر انقلاب اسلامی به نامه این دانش‌آموزان به شرح زیر است:

بسمه‌تعالی

- زیارتتان قبول باشد عزیزان.

در این راه‌پیمائی مقدس، فرصت توجه و توسّل را از دست ندهید، و نیز فرصت تأمل و تفکر در مجاهدت سیدالشهداء علیه‌السلام و هدف آن و برکاتی را که خداوند به این فداکاری بزرگ عطا کرده است. آن هدف، باید هدف هر انسان مؤمن باشد.

از خداوند توفیق و هدایت بخواهید و در راه آن هدف ثابت قدم بمانید. سیدعلی خامنه ای، اربعین۱۴۴۵

متن خبر در خبرگزاری فارس

سبک زندگی اسلامی

سوالاتی که باید جواب بگیریم… 

پیام آیه ی مباهله این است که از این پس در برابر هر خصمی بگو با تمام اعضای خانواده حاضر می شویم.

در عراق، نیروهای ناتو با خودروهایی نظامی حضور داشتند با هشدار نزدیک نشوید!

داعش هم با سر بریدن و ارعاب حضور یافت؛ هدف اصلی هر دو جریان، منهدم کردن فرهنگ تشیع بود.

 اما فرهنگ تشیع با حضور خانواده ها در مسیر نجف تا کربلا هر دو جریان را کنار زد. 

 این حضور خانوادگی در یکی از ناامن ترین مناطق جهان یک اتفاق نیست. 

آیه ی مباهله با نام بردن از تک تک اعضای خانواده این الگوی مقابله بر خصم را آموزش می دهد:

«فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ»؛ آل عمران/۶١

از این پس در محاجه با هر دشمنی بگو با خانواده حاضر می شویم.

مکتب تشیع، تنها مکتب در جهان اندیشه است که توسط یک خانواده (اهل بیت علیهم السلام) پایه گذاری شده است. 

حضور این خانواده در متن قرآن و رویدادهایی مانند مباهله و حدیث کساء و عاشورا یک الگوی متفاوت از مقاومت در برابر قدرت سخت مستکبران است.

فرهنگ مدرن مانند مسیحیت قرون وسطی (راهبان و پاپهای مجرد) جدا از خانواده و بلکه ضد خانواده است و در هر جامعه ای که وارد شود بیشترین آسیب را به خانواده می زند. اما فرهنگ اهل بیت فرهنگ خانواده است.

در برابر خشونت داعش و مسیحیت قدیم و مدرن که ضد خانواده است، فرهنگی پیروز است که بتواند از خانواده محافظت کند. این یک ادعای ایدئولوژیک نیست. خانواده نهادی علمی و عقلانی است که بقای بشر و فرهنگ را تضمین می کند و تجرد و انواع زیست های جدای از خانواده در هر جامعه ای فراگیر شود، تهدیدی برای بقای نوع بشر است.

روز پزشک مبارک

دستاورد

 در سال ۵۷ صرفاً با ۷ دانشکده پزشکی ۷۰۰ دانشجو داشتیم درحالی‌که امروزه با ۴۷ دانشگاه، ۱۸۰ هزار دانشجوی پزشکی مشغول تحصیل هستند و اعضای هیئت‌علمی با ۱۱ هزار عضو هیئت‌علمی ۱۶ برابر دانشجویان آن زمان هستند.

منبع

حضور زنان در کربلا و نقش آفرینی آنان بعد از عاشورا با قافله سالاری حضرت زینب(س) نشان از جایگاه ویژه اجتماعی زنان دارد؛ زنانی همچون زینب(س) که بعد از واقعه عاشورا به روشنگری پرداخته و این واقعه را به موازنه قدرت به نفع دین اسلام تبدیل نمود، به گونه ای که می توان گفت اگر پایداری و ماندگاری اسلام با قیام حسینی امضا گردید سهم زنان در این ماندگاری و بالا نگه داشتن پرچم اسلام قابل چشم پوشی نیست.

نقش‌آفرینی زنان در حادثه عاشورا، الگویی برای زنان مسلمان است تا برای اعتلای کلمةالله و در راه احقاق حق، در اجتماع حضور فعال داشته باشند؛ چنانکه در دوران مبارزه با حکومت منحوس پهلوی و نیز در دوران دفاع مقدس، زنان با الگوگیری از حضرت زینب(س) و دیگر زنان عاشورایی، نقش‌های مهمی را رقم زدند.

حضور زنان عاشورایی به همراه حماسه بود، از مدیریت، پرستاری و مراقبت گرفته تا آموزش صبر ،مقاومت، روحیه بخشی و در نهایت پاسداری از ارزش های دینی و مشارکت در جهاد و شهادت؛  در واقع آنان به نوعی تبلور راستین ارزش ها و آرمان های مقدس اسلامی_انسانی بودند که در کنار دغدغه اصلی شان یعنی حفظ آرامش خانواده در مقابل این واقعه حساس بی تفاوتی را روا ندانستند و برای ادای تکلیف شرعی خود از تمام مظاهر دنیوی و علاقه خویش گذشته ونام خود را در تاریخ  جاودانه کردند.[1]

علیرغم عدم وجوب جهاد بر زنان، ثابت کردند هرگاه کشور اسلامی مورد هجوم دشمنان قرار گیرد یا اساس شریعت در معرض خطر واقع شود، زن هم می تواند دوشادوش مرد در میدان مبارزه برای حفظ دین تا مرز شهادت نیز پیش رود. 

دکتر بنت الشاطی درباره حکمت همراهی زنان با کاروان امام حسین(ع) می‌نویسد:

زینب(س)، خواهر حسین(ع) با خطبه‌ها و افشاگری‌های خود، مزه و لذت پیروزی را از ابن‌زیاد و یزید گرفت و قطره‌هایی از زهر کشنده در جام‌های آنان سرازیر کرد؛ یعنی با اقدامات زینب(س) شادی بنی‌امیه دیری نپایید و پیروزی‌شان دوامی نیافت و زمانی دراز نگذشت که نتیجه کار زینب(س) به شکست و نابودی امویان منتهی شد. هر رویداد سیاسی که پس از کربلا به وقوع پیوست از خروج مختار، انقلاب ابن‌زبیر، سقوط دولت اموی و قیام دولت عباسی و استواری و ریشه‌دار شدن مذهب شیعه، سبب همه این‌ها زینب(س) بود.[2] 

مقام معظم رهبری مدظله‌العالی درباره موقعیت‌شناسی حضرت زینب(س) و همراهی و همدلی ایشان با امام حسین(ع) می‌فرماید: در آن ساعت‌های بحرانی که قوی‌ترین انسان‌ها نمی‌توانند بفهمند چه باید بکنند، او فهمید و امام خود را پشتیبانی کرد و او را برای شهید شدن تجهیز نمود. بعد از شهادت حسین‌ بن ‌علی(ع) هم که دنیا ظلمانی شد و دل‌ها و جان‌ها و آفاق عالم تاریک گردید، این زن بزرگ یک نوری شد و درخشید. زینب(س) به جایی رسید که فقط والاترین انسان‌های تاریخ بشریت، یعنی پیامبران می‌توانند به آن‌جا برسند.[بیانات در دیدار با جمعی از پرستاران، 22/08/1370]