ابراهیم بن مهزم گوید:

شبی از خدمت امام صادق علیه السلام خارج شده

وبه منزل خود در مدینه رفتم

ومادرم با من بود.میان من واو مشاجره شد

ومن نسبت به مادرم تندی وغلظت کردم.

فردا صبح پس از ادای فریضه صبح به خدمت امام صادق (ع)رفتم.

چون برآن حضرت وارد شدم بی مقدمه آغاز به سخن کرده،

فرمود:

ابومهزم. تو را چه کار با مادرت که دیشب در گفتار به او تندی کردی؟

آیا نمی دانی که شکم او جایگاه سکونت تو بوده است.

ودامنش گاهواره ات بود ودر آن می آویختی،

وپستانش پر از شیر بود که تو می نوشیدی؟

گفت: عرض کردم:بلی.

فرمود:پس هیچوقت با او تندی مکن وبراو خشم مگیر.

منبع:

بحار الأنوار ج47ص72