به نظر مي‌ رسد علت اين كه روز تولد ايشان را روز پرستار ناميده‌ اند

پرستاري‌ هاي ايشان (تا حد گذشتن از جان،) از تنها بازمانده نسل سيد الشهدا و امام عصرش باشد.

در واقع حفظ جان حجت خدا به دست آن بانو سپرده شده بود

كه در موارد متعدد اين مسئوليت سنگين را بر عهده گرفت

و در موارد متعدد از جان حضرت سجاد عليه السلام نگهداري نمود

كه به عنوان نمونه مي‌ توان به موارد زير اشاره نمود:

1- زماني كه لشكريان عمر سعد به خيمه ها ريختند و شمر بن ذي الجوشن

تصميم به كشتن آن حضرت گرفت.

زينب كبري سلام الله عليها آن چنان تضرع و بي تابي نمود كه امام نجات يافت.

2- هنگام سوختن خيمه‌ ها اگر آن بانو نبود به نظر مي‌رسد با توجه به شرايط بوجود آمده

چه بسا حضرت در ميان شعله‌ هاي آتش مي سوخت.

3- هنگام عبور شهدا از قتلگاه، كه شرح آن گذشت.

4- در مجلس ابن زياد.

در اين باره آمده است: ابن زياد به گفتگو با امام سجاد پرداخت

و زماني كه نتوانست حريف سخنان آن حضرت شود دستور قتل ايشان را صادر كرد

اما زينب كبري مانع شد و گفت: تا من زنده ام نخواهم گذاشت او را بكشيد …

اما در اینجا لازم است به نکته ای ظریف اشاره کرد که:

حیف است زینب را پرستار بیمار بخوانند

زیرا پرستاری از بیمار یکی از کوچک ترین مسؤولیت های زینب(س) بود،

 هر چند پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی است

و پرستار متعهد باید با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات برای انجام خدمتش بنماید

و چنین کاری از عهده هر کس برنمی آید ولی با این حال مقام زینب،

آن قدر والا و عظیم است که او را پرستار نهضت و انقلاب حسینی باید بنامیم،

زیرا این پرستاری به مراتب مهم تر و سرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود.

زینب(س) نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت

که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت، خون حسین(ع) پایمال می شد

و بسیار دشوار بود که نهضت ابی عبد الله علیه السلام به مردم اعلام و ابلاغ گردد

و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبرا(س) در رسوا نمودن هیئت حاکم،

و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان به هدف پلید خود نائل می آمدند

و نام رسول الله(ص) را نه تنها از مناره های مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند

و این بود نیت شوم آنان.

و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش،

آن چنان از قیام حسین دفاع کرد که تا قیام رستاخیز،

همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد

و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شموخ باید برده شود.

زینب در پس آن مصیبت بزرگی که آن چنان بار سنگین پرچم ولایت را بر دوش گرفت

و در برابر کفر و زندقه ایستاد و سخنرانی کرد و خطابه خواند و مردم را بیدار کرد

و حرکت را در مردگان آغاز نمود که از آن جا حرکت توابین و دیگر حرکت های اسلامی آغاز شد

و تا امروز و فردا و فرداها، آثار این حرکت عظیم زینبی، هویدا است

و به برکت زینب(س) و قیام مبارکش،

هم چنان بیرق های خونین عاشورا به نشانه روز انتقام مظلوم از ظالم،

در سراسر جهان افراشته می شود زیرا زینب بود که پیام خونین حسین را به تمام نسل ها و عصرها رساند.

در پایان باید گفت:

علت نامگذاری روز میلاد با سعادت حضرت زینب سلام الله علیها به روز پرستار به خاطر دو وجه است:

۱ – تجلیل از مقام شامخ و شخصیت والای حضرت زینب(س) است

که با برگزاری این مراسم یادی از این بزرگ بانو می شود و باعث الگو سازی در جامعه می شود.

۲ – تقویت روحیه زینب گونه در میان پرستاران و تقدیر و تشکر از زحمات و نقش پرارزش پرستار در جامعه

منبع

نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری

و

مرکز پاسخگویی الانوار