زن نماد پاکی و صداقت

واژه‌های آینه، آسمان، پرنده، سبزی و. .. در شعر معاصر نماد پاکی و صداقت هستند و پیوند زن با این واژه‌ها بیان‌کننده‌ اهمیت و مقام زن در نزد شاعران است. گاه زن را به‌اندازه‌ آسمان وسعت می‌دهند.

چیزهایی دیدم درروی زمین/ کودکی دیدم، ماه را بو می‌کرد

قفسی بی‌در دیدم که در آن روشنی پرپر می‌زد.

 نردبانی که از آن، عشق می‌رفت به بام ملکوت

 من زنی را دیدم/ نور در هاون می‌کوبید

 ظهر در سفره‌ی آنان نان بود، سبزی بود.

 دوری شبنم بود/ کاسه‌ی داغ محبت بود

سپهری، سهراب(۱۳۶۸)، هشت کتاب، چاپ هفتم، تهران، انتشارات طهوری