زهرا در جوانی از دنیا رفته است.

ولی خوشبختانه یک خطابه مفصل بسیار طولانی (در حدود یک ساعت)

از ایشان در سن18 سالگی باقی مانده که این را تنها شیعه روایت نمی کند،

بغدادی در قرن سوم این خطابه را نقل کرده است.

همین یک خطابه کافی است که نشان بدهد زن مسلمان در عین اینکه حریم خودش را با مرد

حفظ می کند وخودش را به اصطلاح برای ارائه به مردان درست نمی کند، معلوماتش چقدر است؟

ورود در اجتماع تا چه حد است؟خطبه حضرت زهرا توحید دارد در سطح توحید نهج البلاغه،

یعنی در سطحی که دست فلاسفه به آن نمی رسد.

وقنی که درباره ذات حق وصفات حق صحبت می کند، گویی در سطح بزرگترین فیلسوفان جهان است.

از بوعلی سینا ساخته نیست که اینطور خطابه بخواند. یکدفعه وارد فلسفه احکام می شود.

خدا نماز را به این خاطر واجب کرد، روزه، حج، امر به معروف ونهی از منکر رابرای این دلیل واجب کرد.

زکات را برای این واجب کرد و…بعد شروع می کند به ارزیابی قوم عرب قبل از اسلام

وتحولی که اسلام در این قوم به وجود آورد که شما مردم عرب چنین وچنان بودید.

وضع زندگی مادی ومعنوی آنها قبل از اسلام را بررسی می کند وآنچه را بوسیله پیغمبر از نظر

زندگی مادی ومعنوی به آنها ارزانی شده بود، گوشزد می کند.

بعد در مقام استدلال ومحاجه بر می آید. او در مسجد مدینه در حضور هزاران نفر خطبه می خواند.

اما نمی رود بالای منبر که العیاذ بالله خود نمایی کند.

سنت پیغمبر این بوده که زنها جدا می نشستند ومردها جدا،

پرده ای بلند میان آنها کشیده می شد.

 زهرای اطهر(س) از پشت پرده تمام سخنان خودش را گفت وزن ومرد مجلس را منقلب کرد.

این معنای آن است که ذکر کردیم: هم شخصیت دارد وهم عفاف،

هم پاکی دارد وهم حریم، هیچ وقت خودش را جلوی چشم های گرسنه مردان قرار نمی دهد.

اما یک موجود دست وپا چلفتی نیست که چیزی سرش نشود واز هیچ چیز خبر نداشته باشد.

منبع

حماسه حسینی ج1 ص223