عده ای گمان می کنند حجاب برای زن، محدودیت وحصاری است که خانواده ووابستگیشوهر برای او ایجاد نموده است.

حال آنکه دربینش قرآن کریم، حجاب زن تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید از حق خود صرف نظر کردم،

حجاب زن مربوط به مرد نیست تابگوید من راضیم،

حجاب زن مربوط به خانواده نیست تا اعضای خانواده رضایت بدهند،بلکه

حجاب زن، حق الهی است لذا در جهان غرب وکشورهایی که به قانون غربی مبتلا هستند،

اگر زن همسر داری آلوده شد وهمسرش رضایت داد، قوانین آنها پرونده را مختومه اعلام می کند.

اما در اسلام چنین نیست؛ زیرا حرمت زن، نه اختصاص به خود زن دارد نه شوهر ونه حق برادر وفرزندانش می باشد.

یعنی حیثیت زن، حریم خداوند است.

خدای سبحان،  زن را با سرمایه عاطفه آفرید تا معلم رقت باشد وپیام عاطفه بیاورد.

اگر جامعه ای این درس رقت وعاطفه را ترک نمود وبه دنبال غریزه وشهوت رفت به همان فسادی مبتلا می شود که در غرب ظهور کرده است.

زن به عنوان امین حق الله از نظر قرآن، مطرح است. یعنی این مقام  واین حرمت وحیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست؛ به زن داده وفرموده: این حق مرا به عنوان امانت، حفظ کن.

جامعه ای که قرآن در آن حاکم است، جامعه عاطفه وانسانیت است وسرّش آن است که نیمی از جامعه را معلمان عاطفه به عهده دارند که مادران هستند.

بخواهیم یا نخواهیم ؛بدانیم یا ندانیم؛ در اصول خانواده ، درس رأفت ورقت است که کارساز است.

منبع:زن در آئینه جمال وجلال، در بیان حکیم فرزانه آیت الله جوادی آملی.