زمینیانی همچون فرشته

مقام معظم رهبری

مردم ما چادر را انتخاب کرده اند. البته ما هیچ وقت نگفتیم که حتما چادر باشد و غیر چادر نباشد

گفتیم که چادر بهتر از حجاب های دیگر است ولی زنان ما می خواهند حجاب خودشان را حفظ کنند.

چادر را هم دوست دارند. چادر لباس ملی ماست. چادر پیش از آنکه یک حجاب اسلامی باشد یک حجاب ایرانی

است مال مردم ما و لباس ملی ماست.

به مناسبت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها گروه نشریات حزب الله سایبر،

ویژه نامه ای را با موضوعات مختلفی در قالب چهار صفحه منتشر کرده است.

در این ویژه نامه به بخشی ابعاد شخصیت حضرت فاطمه (س) پرداخته شده است و نکاتی در مورد زندگی آن

حضرت در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. 

دربین این کلمات گفتند:اینها خدّام ونوکران حضرت زهرا سلام الله علیها هستند

این کلمه کلمه ای است بهت انگیز.

قطب الدین راوندی ازاعلام فقها وعلماومحدثین متقدمین، او این روایت را نقل می کند.

که ام ایمن بعد از شهادت حضرت زهرا(س) قسم خورد که در مدینه نمی ماند؛

سربه بیابان گذاشت.{قضیه} چه بوده؟ چه شده؟{حضرت زهرا}چه کسی بوده؟

او{ام ایمن} میداند."حلفت” قسم خورد در مدینه نماند.رفت به صحرا، در آن بیابان عربستان تشنه شد.

به حد مرگ رسید، یک جمله گفت. گفت:*یاربّ أنا خادمه فاطمه*، من خدمتگزار فاطمه ام،

تا این جمله راگفت: از عطش کشته می شوم. دلوی از آسمان سرازیر شد، شربتی نوشید.

این مهم است. شرح این کلمات مفصل است.{از آن}شربتی نوشید{که}هفت سال نه طعامی، نه شرابی،

نه آب، نه نان، نه غذا، به این بدن نرسید{واحتیاج نداشت} یعنی چه؟

یک کلمه گفت من خادم فاطمه ام- خدمت مقبول این است- در این نشئه جوابش دادند.

آنهم آب از کجا بود؟ کسی خبر ندارد. منقلب کرد این بدن مادی را، نوامیس طبیعت را خنثی کرد.

خدمت او اکسیری است که هرفلزی را منقلب می کند.

سخن و کلام یکی از برترین فضایل و وجوه ممیزه انسان از سایر مخلوقات است

که به او برابر دیگر مخلوقات برتری می بخشد،

اما همچون سایر نعمت های الهی استفاده صحیح از آن نیازمند آداب و شرایطی است.

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: « کشتگاه سخن، دل است و انبار آن، اندیشه و تقویت کننده آن،

خرد و آشکار کننده آن، زبان و جسم آن، حروف (کلمات) و جانش، معنا و زیورش،

درست بیان کردن و نظامش، درستى.»

اولیاء خدا یک نسخه داده اند که هر کس حتّی اگر تمکن مالی دارد،

باید عمل کند و اتّفاقاً از لحاظ بهداشتی هم به دردمان می‌خورد.

می‌گویند: اوّلاً گرسنه شو و بعد سراغ غذا برو. بعد هم موقعی که گرسنه هستی

و سر غذا نشستی،یک مقدار که خوردی، دیدی همچنان می خواهی، بگو: نمی‌خواهم!

اگر می‌خواهی قانع بشوی، حتی موقعی که ولو تمکن مالی داری، کمتر بخور،

به تعبیر عامیانه دائم پرس روی پرس می‌خوری که چه؟!

می‌گویند: اگر می‌خواهید قناعت‌پیشگی را یاد بگیرید اوّل از لقمه شروع کنید

(این نسخه اولیاء است که بیان می‌کنم)، اگر توانستی این شکم بی‌هنر را کنترل کنی،

چیزهای دیگر را هم کنترل می‌کنی. آن‌وقت معلوم است دیگر، کسی که به حلالش مراقبت کند

و کم بخورد،دیگر دستش به طرف شبهه‌ناک و حرام نمی‌رود.

لذا آیت‌الله آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)

در جواب فردی که نسخه‌ای برای کنترل چشم می‌خواست، فرمود: تو قانع نیستی! یعنی چه؟

اگر ما باشیم می‌گوییم که تو کنترل چشم نداری، شهوت داری، امّا ایشان گفتند: تو قانع نیستی،

یعنی در حقیقت سرچشمه را به او نشان داد.

آن مرد سۆال کرد که آقا چه کنم؟ فرمودند: از لقمه شروع کن، لقمه را کمتر کن،

آن وقت اعضاء و جوارح دیگر هم کنترل می‌شوند. وقتی دستت می‌خواهد به سمت لقمه برود

(چون شکم حریص است و فرمان می‌دهد)، بگو: نه، دیگر بس است.

از حلال ها، نه فقط از حرام، کنار بکش و قانع باش. آن‌وقت که به مال قناعت می‌کنی،

به همسر خودت قناعت می‌کنی و …

اولیاء خدا می‌گویند: اگر یک قدم به نفست جواب دادی، قدم دوم هم می‌خواهد.

اگر یک‌بار گفتی: بیا، این شربت به ظاهر گوارای دنیا را بگیر، باز هم می‌خواهد،

چرا که حریص و سیری ناپذیر است، تو را می‌کشد، امّا سیر نمی‌شود، لذا باید خیلی مواظب باشیم