زمینیانی همچون فرشته

این شیرزن خوزستانی گفت:اگر بناست پیکر شهید کجباف با گروگان های داعش عوض شود

یا مبلغی ولو یک دلار از طرف دولت برای بازگشت پیکر شهید به تکفیری ها پرداخت شود

تا تروریست ها با این پول علیه شیعه اقدام کنند به هچ وجه راضی نخواهم بود.

مراسم یادواره شهدای مدافع حرم شهیدان کجباف و هلیسیایی صبح روزسه شنبه در

حسینیه عاشقان ثارالله اهواز برگزار شد.

...

در ابتدای این مراسم همسر شهیدکجباف با توجه به قرارداشتن پیکر شهید در دست تروریست های

تکفیری از نارضایتی خود از معامله پیکر شهید با تروریست ها خبر داد.

وی گفت:اگر بناست پیکر شهید کجباف با گروگان های داعش عوض شود یا مبلغی ولو یک دلار از طرف

دولت برای بازگشت پیکر شهید به تکفیری ها پرداخت شود تا تروریست ها با این پول علیه شیعه اقدام کنند

به هچ وجه راضی نخواهم بود.

این شیرزن خوزستانی در ادامه افزود:حاضر نیستم بپذیرم برای بازگشت پیکر همسر شهیدم حمله ای

صورت گیرد و مدافعین حرم اهل البیت(ع) به سختی بیفتند.

همسر شهیدکجباف به تاسی خود به مادران و همسران شهدای کربلا اشاره کرد و اظهار داشت:

اگر بنا باشد برای بازگشت پیکر شهید با تکفیری ها معامله شود سرمطهر شهید را مانند ام وهب

در واقعه کربلا به سوی خودشان پرتاب می کنم.

کد خبر: ۷۰۴۵۲

تاریخ: ۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۵

منبع

رهیاب نیوز

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : ثَلاثُ خِصال تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّةُ: الاْنْصافُ فِي الْمُعاشَرَةِ، وَ الْمُواساةُ فِي الشِّدِّةِ،

وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلي قَلْب سَليم.«كشف الغمّه، ج 2، ص 349»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: سه خصلت جلب محبّت مي كند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردي در مشكلات آنها،

همراه و همدم شدن با معنويات.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : التَّوْبَةُ عَلي أرْبَع دَعائِم: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ،

وَ عَزْمٌ أنْ لايَعُودَ.«ارشاد القلوب ديلمي، ص 160»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: شرايط پذيرش توبه چهار چيز است: پشيماني قلبي، استغفار با زبان، جبران كردن گناه ـ

نسبت به همان گناه حقّ الله و يا حقّ النّاس ـ، تصميم جدّي بر اين كه ديگر مرتكب آن گناه نشود.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : ثَلاثٌ مِنْ عَمَلِ الاْبْرارِ: إقامَةُ الْفَرائِض، وَاجْتِنابُ الْمَحارِم، واحْتِراسٌ مِنَ الْغَفْلَةِ فِي الدّين.
امام جواد - عليه السلام - فرمود: سه چيز از كارهاي نيكان است: انجام واجبات الهي، ترك و دوري از گناهان، مواظبت

و رعايت مسائل و احكام دين.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : وَ حَقيقَةُ الاْدَبِ: اِجْتِماعُ خِصالِ الْخيْرِ، وَ تَجافي خِصالِ الشَّرِ، وَ بِالاْدَبِ يَبْلُغُ الرَّجُلُ الْمَكارِمَ

الاْخْلاقِ فِي الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ، وَ يَصِلُ بِهِ اِلَي الْجَنَّةِ.
«ارشاد القلوب ديلمي، ص 160»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: حقيقت ادب و تربيت عبارت است از: دارا بودن خصلت هاي خوب، خالي بودن از صفات زشت

و ناپسند. انسان به وسيله أدب - در دنيا و آخرت - به كمالات اخلاقي مي رسد; و نيز با رعايت أدب نيل به بهشت مي يابد.

...

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : إنَّ بَيْنَ جَبَلَي طُوس قَبْضَةٌ قُبِضَتْ مِنَ الْجَنَّةِ، مَنْ دَخَلَها كانَ آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ مِنَ النّار.
«عيون اخبارالرّضا - عليه السلام -، ج 2، ص 256، ح 6»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: همانا بين دو سمت شهر طوس قطعه اي مي باشد كه از بهشت گرفته شده است،

هر كه داخل آن شود ـ و با معرفت زيارت كند ـ، روز قيامت از آتش در أمان خواهد بود.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : مَنْ زارَ قَبْرَ عَمَّتي بِقُمْ، فَلَهُ الْجَنَّتهُ.
«كامل الزيارات، ص 536، ح 827»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: هركس قبر عمّه ام ـ حضرت معصومه سلام الله عليها ـ را با علاقه و معرفت در قم زيارت كند،

أهل بهشت خواهد بود.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : مَنْ زارَ قَبْرَ أخيهِ الْمُؤْمِنِ فَجَلَسَ عِنْدَ قَبْرِهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَي الْقَبْرِ وَقَرَءَ:
«إنّاأنْزَلْناهُ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ» سَبْعَ مَرّات، أمِنَ مِنَ الْفَزَعَ الاْكْبَرِ.
«اختيار معرفة الرّجال، ص 564، ح 1066»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: هركس بر بالين قبر مؤمني حضور يابد و رو به قبله بنشيند و دست خود را روي قبر بگذارد

و هفت مرتبه سوره مباركه :
«إنّا أنزلناه» را بخواند از شدايد و سختيهاي صحراي محشر در أمان قرار مي گيرد.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : ثَلاثٌ يَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: كَثْرَةُ الاْسْتِغْفارِ، وَ خَفْضِ الْجْانِبِ، وَ كَثْرَةِ الصَّدَقَةَ.
«كشف الغمّة، ج 2، ص 349»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: سه چيز، سبب رسيدن به رضوان خداي متعال مي باشد: نسبت به گناهان و خطاها،

زياد استغفار و اظهار ندامت كردن. اهل تواضع كردن و فروتن بودن. صدقه و كارهاي خير بسيار انجام دادن.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : الْعامِلُ بِالظُّلْمِ، وَالْمُعينُ لَهُ، وَالرّاضي بِهِ شُرَكاءٌ.
«كشف الغمّة، ج 2، ص 348»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: انجام دهنده ظلم، كمك دهنده ظلم و كسي كه راضي به ظلم باشد، هر سه شريك

خواهند بود.

***********احاديث امام جواد (ع)***********

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : التَّواضُعُ زينَةُ الْحَسَبِ، وَالْفَصاحَةُ زينَةُ الْكَلامِ، وَ الْعَدْلُ زينَةُ الاْيمانِ، وَالسَّكينَةُ زينَةُ الْعِبادَةِ،

وَالْحِفْظُ زينُةُ الرِّوايَةِ.
«كشف الغمّة، ج 2، ص 347»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: تواضع و فروتني زينت بخش حسب و شرف، فصاحت زينت بخشَ كلام،

عدالت زينت بخش ايمان و اعتقادات، وقار و ادب زينت بخش اعمال و عبادات; و دقّت در ضبط و حفظ آن، زينت بخش نقل روايت

و سخن مي باشد.
منبع:tebyan-zn.ir

صدوق در « ثواب الاعمال » و « امالي» به اسناد خود از حضرت رسول اكرم حضرت

محمد صلي الله عليه و آله وسلم روايت نموده است كه فرمود:

«هركس سي روز از رجب را روزه بدارد منادي از آسمان ندا خواهد نمود كه اي بنده ي خدا

اما آنچه از تو گذشته است براي تو آمرزيده شد پس عمل را در مابقي عمر از سر بگير …»

از ايشان پرسيده شد اگر كسي به هر دليلي عاجز ازين روزه باشد چه كند تا به همچين ثوابي

كه توصيف فرموديد برسد؟فرمودند:

...

« در عوض هر روز گرده ناني به تصدق بدهد كه قسم به كسي كه جانم به دست اوست

هرگاه چنين تصدقي هر روزه بدهد به آنچه توصيف كردم و بيشتر از آن خواهد رسيد؛

چه هرگاه تمام خلايق كلا از اهل آسمانها و زمين جمع شوند بر اينكه مقدار ثواب آن را اندازه بگيرند

به عشر آن چيزي كه در بهشت از فضايل و درجات عائل مي گردد نمي رسند.»

گفتند: يا رسول الله صلي الله عليه و آله اگر كسي اين صدقه را هم نتواند براي اينكه به ثوابي كه توصيف

فرمودي نائل شود، چه بايدش كرد؟فرمودند:

« در هر روز از ماه رجب تا سي روز تمام شود اين تسبيح را يك صد مرتبه بگويد:

سبحانَ الاِلهِ الجليل سبحان من لا يَنبَغي التسبيحُ الا له، سبحان الاَعَزِّ الاكرم سبحانَ من لَبِسَ العِزَّ و هو له اهل » *

به نقل از كتاب المراقبات / اعمال ماه رجب / ثواب شگفت روزه ي ماه رجب

حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله فرموده اند:

« ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهي در حرمت و فضيلت به آن نمي رسد و قتال با كافران در اين ماه حرام است

و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است، كسيكه يك روز از ماه رجب را روزه

بگيرد مستوجب خشنودي بزرگ خدا گردد و غضب الهي از او دور مي شود و دري ار درهاي جهنم بر او بسته گردد. »

اولین شب جمعه ماه رجب را لیله الرغائب گویند.

که عمل آن را با فضیلت بسیار سید در اقبال وعلّامه در اجازۀ نبی زهره از

رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلّم نقل کرده اند. از جمله فضائل ،آمرزش گناهان بسیار است

ودیگر اینکه هر کس این نماز را برپای دارد در شب اول قبرش خداوند ثواب این نماز را به صورتی نیکو

وبارویی گشاده ودرخشان  می فرستد که با زبان فصیح به او گوید:

ای حبیب من! بشارت باد تورا که نجات یافتی از هر شدت وسختی. گوید: تو کیستی؟

به خدا سوگند من رویی بهتراز روی تو ندیده ام وکلامی شیرینتر از کلام تو نشنیده ام

وبویی بهتر از بوی تو نبوئیده ام.

گوید: من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جاآوردی.

آمدم امشب به نزد تو تا حق تو را اداکنم ومونس تنهایی تو باشم ووحشت را از توبردارم

وچون در صور دمیده شود من سایه برسر تو خواهم افکند درعرصه قیامت پس خوشحال باش

که خیر از توهرگز معدوم نخواهد شد .

...

کیفیت آن چنین است که روز پنجشنبه اول آن ماه را روزه  می داری چون شب جمعه شود

مابین نماز مغرب وعشا دوازده رکعت نماز می گزاری هردورکعت به یک سلام.

درهر رکعت آن یکمرتبه حمد وسه مرتبه«إنا أنزلنا» ودوازده مرتبه«قل هوالله أحد» می خوانی

وچون از نماز فارغ شدی هفتاد مرتبه می گویی:اللهم صل علی محمّدِنِ انَّبیِّالأُمیِّ وعلی آله.

پس به سجده می روی وهفتاد مرتبه می گویی:سُبّوحٌ قُدّوسٌ رَبُّ الملائِکه والروح.

پس سر از سجده بر می داری وهفتاد مرتبه می گویی:رَبِّ اغفِر وارحم وتجاوز عَمّا تَعلَم، إنَّکَ أنتَ العلیُّالأعظَم.

پس باز به سجده می روی وهفتاد مرتبه می گویی: سُبّوحٌ قُدّوس،رَبُّالملائِکه والرّوح.

پس حاجت خود را می طلبی که انشاالله برآورده خواهد شد.

 برگرفته از کتاب مفاتیح الجنان(شیخ عباس قمی(ره))

برخی ویژگیهای شخصیت امام هادی علیه السلام

1.جوانمردی امام

ایشان همانند پدران بزرگوارش یکی از بخشنده ترین وسخاوتمندترین مردم بود.

مورخان موارد زیادی از نیکوکاری آنحضرت واحسان ایشان به فقرا روایت کرده اند که این نوشتار گنجایش آن را ندارد. لذا برای اختصار به یکی از آنها اشاره می نماییم:

ابوهاشم جعفری به تنگنای مالی سختی دچار شد، پس به خدمت امام هادی علیه السلام رسید. وقتی امام متوجه گرفتاری وناراحتی او شد، به منظور تخفیف اندوه ونگرانی وی فرمود:

یا اباهاشم ایّ نعم الله علیک ترید شکرها؟ رزقک الله الایمان فحرّم جسدک علی النار، ورزقک العافیه فأعانتک علی الطاعه ورزقک القنوع فصانک عن التبذّل.

ای ابوهاشم! شکر کدام یک از نعمتهایی را که خدا برتو عطا کرده است می خواهی بجا آوری؟ خداوند ایمان را روزی تو ساخت، وبا آن بدنت را بر آتش حرام کرد وتندرستی را روزیت ساخت تا بر عبادت یاری ات کند وقناعت را روزی تو کرد تا آبرویت را مصون بدارد.

سپس امام فرمان داد تا یکصد دینار در اختیار او قرار دهند.(امالی صدوق،ص 412)

شایان ذکر است نعمتهایی که امام علیه السلام در این کلام مبارک به آنها اشاره می فرمایند برای کسی که از آنها بهره گیرد از بزرگترین نعمتهای خدا هستند.

...

2.زهد امام

امام هادی علیه السلام به هیچ یک از مظاهر زندگی توجه نداشت وعبادت را بر همه چیز ترجیح می داد.

روزی نگهبانان متوکل به منزل امام ریختند وبا دقت آن را جستجو کردند، ولی چیزی از ابزارهای مطلوب زندگی در آن نیافتند.آری اودر پرتو انوار حیات کریمانۀ پدرانش زندگی می کرد.

جدّش امیر المومنین علیه السلام پارساترین مردم بود. در ایام حکومتش از غنائم آن بهره ای نگرفت و…

3. کار در مزرعه

امام علیه السلام چون از همه گرایشهای مادی مبرا بود، از غرور وتکبر مبرا بود وبرای تأمین هزینه زندگی خانواده اش در مزرعۀ خویش کار می کرد.

علی بن همزه می گوید: ابوالحسن سوم را دیدم که در زمینی کار می کرد وبدنش خیس از عرق بود. به او عرض کردم : فدایت شوم! کارگران کجا هستند؟

اامام فرمود: یا علی قد عمل بالمسحاه من هو خیرٌ منّی ومن أبی فی أرضه…

ای علی! کسی با بیل در زمین خود کار کرده که از من وپدرم بهتر است…

پرسیدم چه کسی است؟ امام فرمود:

رسول الله وامیر المومنین وآبائی کلّهم عملوا بأیدیهم وهو من عمل النبیین والمرسلین والأوصیائ الصالحین…(من لا یحضره الفقیه،ج3،ص 169)

رسول خدا وامیر مومنان علی  وپدرانم همگی با دستهایشان کار می کردند. کار جسمانی روش انبیا ورسولان وجانشینان شایستۀ آنهاست…

4. ارشاد گمراهان

یکی از کسانی که نور هدایت امام براو تابید ابو الحسن بصری، معروف به ملّاح است. او بر مذهب واقفیه بود که امامت را بر هفتمین امام، یعنی حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، ختم شده تلقی می کردند وبه امامت ائمه بعد از او معتقد نبودند. روزی امام علیه السلام به او فرمود:

إلی متی هذه النومه أما آن لک أن تنتبه منها؟

تا کی به این خواب ادامه می دهی؟ آیا وقتش نرسیده است که از آن بیدار شوی؟

این سخن امام در وجود او تأثیر گذارد وبه راه حق وراستی بازگشت.(بحار الأنوار،ج50، ص173)

5. علم امام

در زمان امام هادی علیه السلام همۀ عالمان وفقیهان توافق کرده بودند که در مسائل قامض وپیچیده، به نظر او رجوع کنند، وشگفت آور است که متوکل عباسی که ناصبی واز سرسخت ترین دشمنان امام وپدران بزرگوارش بود، در مسائل مورد اختلاف عالمان عصرش به نظر امام رجوع می کرد، ورأی او را بر نظریات آنها ترجیح می داد.

برگرفته ازکتاب زندگانی امام هادی علیه السلام، محمدباقر شریف القرشیف ترجمه:غلامحسین انصاری،ص39-60 .

امام باقر علیه السلام بالاترین شخصیت تاریخ:

امام خمینی(ره): ما مفتخریم که «باقر العلوم» بالاترین شخصیت تاریخ است

و کسی جز خدای تعالی و رسول  صلی اللَّه علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام مقام او را درک نکرده

و نتوانند درک کرد، از ماست.[1]

الگوی کامل تلاش و مبارزه:

 مقام معظم رهبری: شایسته است که به مناسبت امروز و برای درس گرفتن، اشاره ی کوتاهی به زندگی امام  باقر علیه السّلام بشود.

این بزرگوار که حدود هیجده سال دوران امامتشان طول کشید، 

الگوی کامل تلاش و مبارزه و مجاهدت خستگی ناپذیر و پُر از مشکلات برای اشاعه ی دین و کلمه ی حق

و راه انداختن جریان فکری درست در دنیای آن روز بودند. هدفی که امروز ملت ایران برای آن تلاش می کند

- یعنی زنده کردن سخن حق در دنیای مادّی و منحط و گمراه کننده و غرق در فساد -

کاری است که امام  باقر علیه السّلام یک تنه به کمک  معدودی از اصحاب خود، در دنیای بزرگ آن روز اسلام انجام می داد.[2]

...

سه تکلیف بسیار مهم و دشوار مؤمنین :

مقام معظم رهبری:حضرت باقر سلام الله علیه فرمود: «ثلاث مِن اشدّ ما عمل العباد»؛

سه چیز هست که جزو تکالیف بسیار مهم و دشوار مؤمنین است؛ کارهای سخت.

یکی، «انصاف المؤمن من نفسه»؛ اینکه انسان در قبال دیگران انصاف به خرج بدهد.

یعنی آنجایی که امر دائر می شود بین اینکه حق را به خاطر خود زیر پا بگذارد یا خود را به خاطر حق زیر پا بگذارد،

این دومی را انجام بدهد. آنجایی که حق به طرفِ مقابل هست و شما حق ندارید، منصفانه حق را به او بدهید.

خودتان را اگر چنانچه موجب کوچک شدن و زیر پا گذاشتن است، زیر پا بگذارید. این کار سختی است؛ اما کار مهمی است.

امام  باقر می گوید این، جزو مهم ترین کارهاست؛ البته سخت است. و هیچ کار خوب و بزرگی بدون سختی که امکان ندارد.

دوم، «و مواساة المرء اخاه»؛ مواسات ورزیدن با برادر مؤمن. مواسات با مساوات فرق دارد؛ برابری نیست.

مواسات یعنی همراهی کردن و کمک کردن به برادر مؤمن در همه ی امور. انسان وظیفه بداند؛

کمک فکری، کمک مالی، کمک جسمانی، کمک آبروئی. این مواسات است.

سوم، «و ذکر اللَّه علی کلّ حال»؛ در همه حال ذاکر خدای متعال باشد. ذکر این است.

آن وقت حضرت باقر علیه السلام در همین روایت، «ذکر اللَّه علی کلّ حال» را معنا کرده اند:

«و هو ان یذکر اللَّه عزّ و جلّ عند المعصیة یهمّ بها»؛ وقتی که می رود به سمت معصیت، ذکر خدا او را مانع بشود.

ذکر؛ یاد کند خدا را و این معصیت را انجام ندهد؛ انواع معاصی را؛ خلاف واقع گفتن، دروغ گفتن، غیبت کردن، حق را پوشاندن،

بی انصافی کردن، اهانت کردن، مال مردم را، مال بیت المال را، مال ضعفا را تصرف کردن یا در باره ی آن ها بی اهتمامی به خرج دادن.

این ها گناهان گوناگون است. در همه ی این ها، انسان توجه کند به خدا؛ ذکر خدا مانع بشود از اینکه انسان به سمت این گناه برود.

«فیحول ذکر اللَّه بینه و بین تلک المعصیة و هو قول اللَّه عزّ و جلّ انّ الّذین اتّقوا اذا مسّهم طائف من الشّیطان تذکّروا».

بعد حضرت می فرمایند که این، تفسیر آن آیه است که فرمود: «انّ الّذین اتّقوا اذا مسّهم طائف من الشّیطان»؛

وقتی شیطان به این ها تنه می زند، گذرنده ی شیطان این ها را مس می کند؛ یعنی هنوز درست به جانش هم نیفتاده،

«تذکّروا»؛ فوراً این ها متذکر می شوند. «فإذا هم مبصرون»؛ این ذکر موجب می شود که چشم این ها، بصیرت این ها باز بشود.

معنای «ذکر اللَّه علی کلّ حال» این است.

در صدر روایت بعدی که مورد توجه من است، تقریباً عباراتش شبیه همین روایتی است که خواندم و همان سه چیز را ذکر می کند.

در آن روایت، «و ذکر اللَّه علی کلّ حال» را داشت

[1]^{. صحیفه امام، ج‏21، ص: 397}

[2]^{. سخنرانی در مراسم بیعت جمع کثیری از اقشار مختلف مردم شهرهای قم، رفسنجان و کهنوج‏19/ 04/ 1368}

[3]^{. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام‏31/ 06/ 1386}

پیشوای پنجم شیعیان، روز جمعه اول ما رجب، سال 57 هجری در مدینه دیده به جهان گشود.

دهها سال پیش از تولد وی، نیای بزرگوارش پیامبر اکرم(ص) نام خود «محمد» را برای وی برگزیده و او را به لقب «باقر» ملقب فرمود.

امام باقر(ع)، در میان خاندان پیامبر(ص) نخستین کسی بود که هم پدر و هم مادر وی فاطمی و علوی بودند؛

زیرا پدر او امام زین العابدین (ع) فرزند امام حسین(ع) و مادرش فاطمه (مکنی به ام عبدالله) دختر امام حسن مجتبی(ع) بود

که از زنان با فضیلت و دانشمند بنی هاشم به حساب می آمد و امام صادق(ع) او را «صدیقه» لقب داده بود و می فرمود:

در خاندان حضرت مجتبی(ع) هیچ زنی به پایه ی فضیلت او نمی رسید.

...

ویژگیهای اخلاقی

امام محمد باقر(ع) از نظر رفتار و ویژگیهای اخلاقی – همانگونه که در کلام جابر آمده بود – آیینه تمام نمای رسول گرامی اسلام(ص)

بود. اینک به شمه ای از شیوه زندگی و ویژگیهای اخلاقی آن بزرگوار اشاره می کنیم.

نیایش و ارتباط با خدا

امام باقر(ع) در عبادت و یاد خدا همچون پدرش امام سجاد(ع) بود. امام صادق(ع) در این مورد می فرماید:

پدرم همواره به یاد خدا بود، در حال راه رفتن، غذا خوردن، و حتی هنگام سخن گفتن با مردم ذکر خدا می گفت.

(بدون اینکه لبهایش به هم بخورد) می دیدم که زبانش به ذکر «لا الله الا الله» در حرکت است. ما را جمع می کرد و دستور می داد

(پس از نماز صبح) تا هنگام طلوع خورشید به ذکر خدا بپردازیم؛ هر کدام از ما که می توانست قرآن بخواند او را به خواندن قرآن

دستور می داد و بقیه را به ذکر خدا وا می داشت.

هنگامی که چشمش به کعبه می افتاد رنگ چهره اش دگرگون می گشت و اشکش جاری می شد.

خادم امام باقر (ع) نقل می کند: با امام(ع) عازم حج شدیم. هنگامی که امام(ع) داخل مسجدالحرام شد نگاهی به خانه ی خدا کرد

و گریست چندانکه صدایش به گریه بلند شد. سپس به طواف پرداخت و نزد مقام به نماز ایستاد.

(در سجده به اندازه ای گریسته بود که) چون سر از سجده برداشت جای سجده اش تر شده بود.

تلاش برای امرار معاش

محمد بن منکدر می گوید: فکر نمی کردم علی بن الحسین (ع) دارای جانشینی باشد که از نظر فضل و دانش به پایه ی او برسد،

تا اینکه فرزندش محمد بن علی (ع) را ملاقات کردم، خواستم او را موعظه کنم ولی او مرا موعظه کرد. اطرافیانش پرسیدند:

چگونه تو را موعظه کرد؟ گفت: من در موقعی که هوا خیلی گرم بود به یکی از نقاط اطراف مدینه رفتم.

محمد بن علی را که مردی تنومند بود – به همین جهت به دو تن از غلامان خود تکیه داده بود – دیدم.

با خود گفتم، بروم و این مرد را که گویا از بزرگان قریش است و در این هوای گرم و با این حال در جستجوی دنیاست، موعظه کنم.

نزدیک او رفتم و سلام کردم؛ او با زحمت و در حالی که به شدت عرق می ریخت جواب سلامم را داد.

گفتم: خدا تو را صالح گرداند، مردی از بزرگان قریش (همچون شما) در چنین هوای گرمی در طلب دنیا می کوشد!

اگر در این حالت، مرگ فرا رسد چه می کنی؟ امام(ع) فرمود: «به خدا سوگند، اگر مرگ در این حال فرا رسد،

درست در هنگامی فرا رسیده است که من به طاعت خدا مشغولم تا بدین وسیله از تو و دیگران بی نیاز گردم، ا

ز مرگ در آن هنگام بیمناکم که در حال سرپیچی از فرمان خدا برسد.

گفتم: رحمت خدا بر تو باد من خواستم تو را موعظه کنم ولی تو مرا پند دادی.

جود و بخشش

امام باقر(ع) با داشتن عائله ی سنگین، و برخورداری از زندگی ساده و متوسط در بذل و بخشش از همگان پیشتازتر بود.

امام صادق(ع) می فرماید:ثروت پدرم از تمام خاندانش کمتر و مخارجش از همه افزونتر بود؛ با این حال هر جمعه یک دینار صدقه می داد.

حسن بن کثیر می گوید: از نیازمندی خود و بی توجهی دوستانم، به امام باقر(ع) شکوه نمودم. امام(ع) فرمود:

«بد برادری است آنکه در زمان بی نیازی ات تو را مراعات کند ولی در هنگامه ی فقر و تهیدستی با تو قطع رابطه نماید».

سپس به غلام خود دستور داد کیسه ای که حاوی هفتصد درهم بود آورد و به ابن کثیر داد و فرمود: این مبلغ را مصرف کن

و هنگامی که به پایان رسید مرا در جریان بگذار.

عمرو بن دینار و عبدالله بن عبید نقل کرده اند: هرگاه با امام باقر(ع) ملاقات می کردیم به ما لباس و هزینه زندگی می داد

و می فرمود: اینها را پیش از این برایتان آماده کرده ایم.

روش امام باقر(ع) این بود که هرگاه برادرانش به منزل وی می رفتند، تا به آنان طعام و لباس نیکو و مبلغی پول نمی داد،

نمی گذاشت خانه اش را ترک کنند.

بردباری

مردی نصرانی خطاب به امام باقر(ع) گفت: تو بقر هستی. امام(ع) با ملایمت و خونسردی فرمود: من باقر هستم.

مرد (که همچنان بر اسائه ی ادب مصر بود) گفت: تو پسر زنی آشپز هستی. امام(ع) بار دیگر با ملایمت و نرمی به وی فرمود:

آشپزی حرفه ی او بود (و این ننگ نیست). نصرانی همچنان به گفتار ناهنجار خود ادامه داد و مادر امام(ع) را به نسبتی ناروا

متهم ساخت. امام(ع) با ملاطفت به وی فرمود: اگر راست می گویی، خدا او را بیامرزد و گر نه خدا تو را بیامرزد.

مرد نصرانی از دیدن این برخورد امام (ع) به اشتباه خود پی برد و اسلام آورد.

صبر و شکیبایی

گروهی نزد امام باقر(ع) رفتند. در همان هنگام یکی از فرزندان آن حضرت مریض بود و آثار حزن و اندوه در سیمای مبارک امام(ع)

نمودار بود ولی چیزی نمی گفت. مهمانان از دیدن این حالت، با یکدیگر به گفتگو پرداختند و از نگرانی شدید امام(ع) درباره ی

فرزندش، سخن گفتند. مدتی نگذشت که کودک فوت کرد و صدای گریه از درون خانه بلند شد.

در این هنگام امام(ع) با چهره ای گشاده از اتاق بیرون آمد. هنگامی که آنان از علت پدید آمدن آن حالت غیر منتظره از امام(ع)

پرسیدند،فرمود: «ما دوست داریم نسبت به کسی که مورد علاقه ی ماست در عافیت و سلامت باشیم ولی چون فرمان خدا رسد

آنچه او دوست می دارد تسلیم هستیم.»

هیبت امام(ع)

در همان سالی که امام باقر(ع) به مکه مشرف شد و با هشام بن عبدالملک برخورد کرد، مردم به جانب امام(ع) هجوم می بردند

و مسائل و مشکلات خود را از آن حضرت می پرسیدند: عکرمة گفت: این شخص که سیمای دانشمندان دارد کیست؟

من (هم اکنون) می روم و او را آزمایش می کنم. سپس نزد امام(ع) رفت. هنگامی که در برابر وی قرار گرفت به لرزه افتاد

و تعادل خود را از دست داد. با شگفتی به امام(ع) عرض کرد: ای فرزند پیامبر، من در مجالس متعددی،

در مقابل ابن عباس و دیگران نشسته ام ولی چنین حالتی که اینک به مدن دست داده، هرگز برایم پیش نیامده است.

امام باقر(ع) فرمود: «وای بر تو ای بنده ی شامیان، تو در برابر خانه هایی قرار گرفته ای که با اذن پروردگار، رفعت پیدا کرده

و در آنها نام خدا ذکر می شود».

امام باقر(ع) از دیدگاه دانشمندان

آوازه ی وسعت علوم پیشوای پنجم(ع) آنچنان اقطار کشور اسلامی را پر کرده بود که لقب «باقرالعلوم» که از جانب پیامبر(ص)

به وی داده شده بود تحقق عینی پیدا کرد؛ به گونه ای که دانشمندان بزرگ او را با همین ویژگی یاد می کردند.

«عبدالله بن عطا» یکی از شخصیتهای برجسته و دانشمندان بزرگ عصر امام(ع) می گوید:

من هرگز دانشمندان اسلامی را در هیچ محفل و مجمعی کوچکتر و زبونتر از محفل محمد بن علی(ع) ندیدم.

من «حکم بن عیینه» را با همه ی شخصیت و مقام علمی اش در محضر امام محمد باقر(ع) همچون کودکی دیدم

که در برابر استادی عالی مقام، زانوی ادب بر زمین زده و شیفته و مجذوب کلام و شخصیت او گردیده است.

جابربن یزید جعفی هر گاه از امام باقر(ع) حدیثی نقل می کرد می گفت: خبر داد مرا وصی اوصیا و وارث علوم انبیاء،

محمد بن علی الحسین(ع)…

محمد بن مسلم می گوید: هرگز مطلبی به ذهنم خطور نکرد مگر اینکه از امام باقر(ع) سؤال کردم و پاسخ سؤالات من از آن حضرت

بالغ بر سی هزار حدیث شد.

ابن حجر عسقلانی، یکی از دانشمندان عامه، می نویسد: محمد باقر(ع) به اندازه ای رموز و اسرار علوم را آشکار ساخت

و حقایق و احکام و حکمتها و لطایف را بیان نمود که جز کوردلان و یا منحرفان، کسی نمی تواند آن را انکار کند، از اینرو،

به شکافنده و جمع آورنده علوم بر فرازنده ی پرچم دانش لقب یافته است.

برگرفته از کتاب تاریخ اسلام در عصر امامت امام سجاد(ع) و امام باقر(ع)

به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات زن و خانواده و به نقل از واحد خبر و اطلاع‌رسانی رایزنی فرهنگی سفارت

جمهوری اسلامی ایران در کشور اندونزی، سرکار خانم دکتر علاسوند، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده،

در آستانه میلاد پربرکت حضرت زهرا سلام‌الله علیها، در سفری به اندونزی به دعوت دانشگاه حسن‌الدین ماکاسار

در نشست علمی«زن، جامعه و سیاست بین‌الملل» که با همکاری مؤسسه دفاع از حقوق بشر و با حضور معاون شهردار ماکاسار،

رئیس دانشگاه ساوِری گادینگ و اساتید دانشگاه و دانشجویان، پنجشنبه 20 فروردین‌ماه برگزار گردید، شرکت کرد.
 
ایشان به بیان دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران درباره زنان با الهام از فرهنگ فاطمی پرداخت و ابراز داشت:

باید بدانیم سازمان‌های بین‌المللی همواره در پی تحمیل شاخص‌های خود به سایر دولت‌ها و ملت‌ها

جهت ارزیابی میزان توسعه‌یافتگی وضعیت زنان هستند. بنابراین همواره این ارزش‌های صاحبان قدرت در نهادهای بین‌المللی است

...

که به سایر کشورها منتقل می‌شود، نه بالعکس. حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه می‌فرماید کفار همواره شما را با واحد

(و استاندارهای) خود اندازه‌گیری می‌کنند. این در حالی است که انتقادهای جدی به این رفتار نهادهای بین‌المللی وارد است

مثل کمّی بودن شاخص‌های توسعه مورد نظر سازمان و جامعه بین‌الملل، بی‌توجهی یا کم‌توجهی به شاخص‌های کیفی

در زندگی زنان مانند آرامش حاصل از حمایت خانواده، تحمیل تحلیل‌ها، تبیین‌ها و راهبردهای غربی به سایر ملل

به‌ویژه ملل مسلمان و نادیده گرفتن مزایای احکام اسلامی برای زنان و خانواده و نیز معرفی مذهب به عنوان نماد تبعیض

و عقب‌ماندگی. وی در تشریح وضعیت زنان پس از انقلاب اسلامی تصریح کرد: پس از انقلاب اسلامی،

جمهوری اسلامی ‌ایران هم‌زمان با تقویت نهاد خانواده به عنوان بخش محوری در برنامه پیشرفت، ارتقای وضعیت‌ فرهنگی،

اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زنان و دختران را در برنامه‌ریزی، قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری‌های ملی مورد توجه قرار داده است

و تلاش‌های مستمر همه دولت‌ها بر جریان‌سازی موضوعات زنان در چارچوب چشم‌اندازها و برنامه‌های درازمدت قرار دارد.
 
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در ادامه افزود: اگرچه شاخص‌های توسعه مدنظر سازمان ملل متحد از نظر ما

دچار نواقصی است که ذکر شد، اما بر پایه همان شاخص‌ها، زنان و دختران ایرانی پیشرفت برجسته‌ای در حوزه‌های آموزش،

پژوهش، علم، کارآفرینی، اشتغال و بهداشت داشته‌اند که علی‌رغم تحریم‌های یک‌جانبه شدید و بی‌سابقه علیه کشورمان،

شاخص توسعه انسانی زنان ایرانی به صورت مستمری ارتقاء یافته و زنان ایرانی به حرکت خود به سوی اهداف از پیش تعیین‌شده،

ادامه داده‌اند.
 
ایشان با برشمردن برخی دستاوردها گفت: تلاش برای ریشه‌کنی بی‌سوادی زنان و دختران و افزایش نرخ باسوادی آن‌ها،

نیز افزایش نرخ تحصیلات آموزش عالی دختران نسبت به پسران، ارتقای شاخص امید زندگی زنان، کاهش مرگ مادران

ناشی از بارداری و زایمان، از جمله اتفاقات مثبتی است که پس از انقلاب اسلامی رخ داده است.
 
دکتر علاسوند در پایان به توضیح الگوی اصلی در پیشرفت زنان ایرانی اشاره کرد و گفت: الگوی اصلی در این باره

با توجه به آن‌چه در کلمات رهبران انقلاب اسلامی همواره تبیین شده است؛ قرآن کریم، سنت پاک پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله

و رفتار دختر بزرگوار ایشان حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله است. به فعلیت رساندن تمام توانایی‌های انسانی

و زنانه در کنار هم از زندگی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، روشن‌ترین نقطه اندیشه اسلامی را ساخته است که برای همه

به ویژه زنان قابل تأسی است. جامعیت حضرت در ابراز نقش‌های متعدد و متنوعی که از یک انسان و یک بانو انتظار می‌رود،

حضور مؤثر در هر یک از نقش‌ها و ایفای آن در بهترین شکل ممکن، با رضایت‌مندی از تقسیم طبیعی و حقوقی نقش‌ها،

تسلیم در مقابل خلقت و اراده تکوینی خداوند درباره داشته‌ها و نداشته‌ها که امکان تمرکز بر ویژگی‌های انسانی و زنانه را فراهم

آورده و نیز همراهی و گردن‌سپاری به خواست حضرت امیر به ویژه آن‌جا که پای رضایت خدا در میان بود، از جمله ویژگی‌های

آن حضرت برای الگوبرداری همه انسان‌هاست.
 
عمل به ارزش‌هایی که ویژگی امت اسلامی هستند، بهترین راه وحدت‌بخش برای مقابله با فرهنگ و سنت

و سلطه غربی است
 
نیز سرکار خانم دکتر علاسوند در نشست علمی «زن، وحدت و نگاه به آینده» که در دانشگاه علاء‌الدین ماکاسار،

توسط رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران و با همکاری این دانشگاه چهارشنبه 19 فروردین برگزار شد با ارائه مقاله‌ای در خصوص سبک

زندگی اسلامی، با نگاهی به اصول حاکم بر زندگی زنان به تبیین پیشرفت‌های زنان ایرانی در علوم دینی و قرآنی پرداخت.
 
وی یکی از استراتژی‌های مهم برای ایجاد وحدت را  اتخاذ ارزش‌های اسلامی در رفتار جزیی و کلی مسلمانان در دنیا دانست

و گفت: در واقع مسلمانان با عمل به این ارزش‌ها به سبک روشن و متمایزی در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی دست می‌یابند

که آن‌ها را به وحدت رویه می‌رساند. متأسفانه ما به ابعاد عملی وحدت‌ساز و بعد هنجاری سبک زندگی اسلامی کمتر توجه کرده‌

و تنها به بحث پیرامون مسایل اعتقادی اکتفا کرده‌ایم. این در حالی است که عمل به ارزش‌هایی که ویژگی امت اسلامی هستند،

بهترین راه وحدت‌بخش برای مقابله با فرهنگ و سنت و سلطه غربی است. 
 
دکتر علاسوند در پایان به سه اصل قناعت، پرهیز از مسیر لهوی در زندگی و باور داشتن به نظام حق و باطل اشاره کرد

و افزود: نقطه کانونی در بازتولید سبک‌ها، خانواده است که اساسی‌ترین و اولین نهاده‌های ذهنی در محیط آن پدید می‌آیند

و رفتارها درونی می‌شوند. باید بپذیریم که نقش همسری و مادری از اولویت‌های مهم زندگی زنان است. زنان با ایفای نقش خود

می‌تواند این سه اصل را در زندگی نهادینه کنند.
 
تربیت در خانواده یعنی ایجاد زیر‌ساخت‌های اصلی؛ اعتماد به نفس، شخصیت اخلاقی و کمال‌گرا،

اقتدار و عاملیت نفس و …
 
لازم به ذکر است سرکار خانم دکتر علاسوند سه‌شنبه 18 فروردین ماه با جمعی از بانوان نخبه زن اهل تشیع جاکارتا

در دفتر سازمان اهل بیت اندونزی دیدار و گفت‌وگو کرد.
 
وی شناخت جایگاه زن در بحث سبک زندگی را به اصول ذیل وابسته دانست و گفت: زن دارای شخصیت مستقل است

و به عنوان یک فرد در وهله اول باید جواب‌گوی خداوند باشد و نیز باید بدانیم جایگاه زن در خانه و خانواده منحصربه فرد است. 
 
این استاد حوزه مدیریت خانواده، معیشت آن و تربیت در خانواده را از شؤون خانواده برشمرد و گفت: مدیریت خانواده اداره،

کنترل و راهبری آن در جهات مادی و معنوی است. اعضای خانواده بخشی از عینیت خانواده هستند که مسائل به هم پیوسته‌ای

دارند. مسئولیت و سرپرستی خانواده که در واژه‌های فقهی قوامیت، ولایت و حضانت جمع شده‌اند با دستور‌العمل خاص

و استثنائات آن‌ها بر عهده مردان (شوهران، پدران) قرار داده شده است. به طور طبیعی و غریزی والدین نسبت به آموزش

و تربیت فرزند دارای انگیزه‌اند و از ابتدا به این دو امر مهم به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم می‌پردازند. مادران با نگاه جزیی‌نگر

به تربیت فرزند توجه دارند و پدران با نگاه کلان و ناظر به آینده.
 
وی افزود: معیشت خانواده دو سو دارد: تولید ثروت و تأمین سرمایه زندگی و مصرف ثروت. مسئولیت مردان عبارت است از:

کیاست اقتصادی، تلاش زیاد، حلال‌خواری و مسؤولیت زنان نیز شامل تنظیم سبد خرید خانواده،

اصلاح الگوی مصرف در راستای آسایش، قناعت و خودداری از اسراف و تبذیر، تقسیم اقلام خرید در هر ماه. تربیت در خانواده

یعنی ایجاد زیر‌ساخت‌های اصلی؛ اعتماد به نفس، شخصیت اخلاقی و کمال‌گرا، اقتدار و عاملیت نفس و …
 
دکتر علاسوند در پایان به فعالیت‌های زنان ایرانی پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: به طور کلی

و در همه زمینه‌ها، فعالیت زنان ایرانی بیش از زنان کشورهای عربی، هندوستان، پاکستان بوده و هست.

فرمایشات امام و رهبر درباره زنان بسیار است و اندیشه ایشان که متأثر از قرآن و سنت و سیره اهل بیت است

مبنای سیاست‌گذاری، قانون‌گذاری و برنامه‌ریزی در کشور ماست. فعالیت‌های اقتصادی زن نیز در ایران با رعایت شرایط خود

ممانعت ندارد. 
 
دو اصل مهم زندگی این دو معصوم که خانواده‌های مسلمان سخت به آن احتیاج دارند، احترام متقابل و ابراز محبت

به همدیگر است 
 
ایشان در دیداری دیگر که با بانوان نخبه اهل تشیع استان سولاویسی جنوبی اندونزی بود، به توضیح درباره خانواده

حصرت زهرا سلام‌الله علیها پرداخت و گفت: در میان ادیان و مذاهب، هرگز خانواده‌ای پیدا نمی‌کنیم که مانند

خانواده امام علی علیه‌السلام و زهرا سلام‌الله علیها باشد و هر دو معصوم باشند و این یعنی ما خانواده‌ای معصوم داریم

که در آن  همه برخوردها، روابط (مانند رابطه بین همسر و شوهر، بین برادر و خواهر، بین مادر و فرزند، پدر و فرزند، پدربزرگ با نوه)،

بر اساس رفتار معصومانه شکل گرفته‌اند.
 
وی در ادامه با قرائت این آیات الهی «مَرَجَ الْبَحْرَینِ یلْتَقِیانِ، بَینَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یبْغِیانِ؛ دو دریای شور و شیرین را [به گونه‏اى] روان كرد

[كه] با هم برخورد كنند میان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمى‏كنند» تصریح کرد: برخی از تفاسیر،

بحرین را به امام علی(ع) و فاطمه(س) تفسیر کرده‌اند و با این‌که هر دو از ویژگی‌های خاص خود برخوردارند، به یکدیگر تعدی نمی‌کنند

و آثار آن در تربیت فرزندان مشاهده می‌شود. اعتدال قوا و عصمت این دو بزرگوار باعث شده بود به یکدیگر تعدی و ستم نکنند.

اگرچه ما نمی‌توانیم مانند آن‌ها عمل کنیم، اما با رعایت عدالت می‌توانیم حتی‌الامکان از ظلم به اعضای خانواده خودداری کنیم.
 
ایشان افزود: دو اصل مهم که در خانواده فاطمه سلام‌الله علیها رعایت می‌شد که خانواده‌های مسلمان سخت به آن دو احتیاج دارند،

احترام متقابل و ابراز محبت به همدیگر است. امام علی علیه‌السلام خود را رئیس خانواده دانست و رئیس خانواده مانند

رئیس‌القوم باید «خادمهم و شاورهم فی الامر» باشد و اگر چنین نباشد، خانواده به استبداد کشیده می‌شود و نشاطی در آن ایجاد

نمی‌گردد.
 
دکتر علاسوند در پایان برخی از نقش‌ها و ویژگی‌های حضرت زهرا سلام‌الله را برشمرد و گفت: عبودیت در کنار سایر فعالیت‌های

سنگین خانه‌داری، همسری و مادری و نیز فعالیت‌های اجتماعی مثل دفاع از ولایت از طریق ارائه خطبه‌ها،

از مهم‌ترین نقش‌های حضرت به شمار می‌رود. 

منبع : روابط عمومي مرکز تحقيقات زن و خانواده