مولای من،آیا می شود من هم حسینی باشم؟ مرا طلبه می گویند. طلبه ای که طالب وپاسدار حق وحقیقت است. امروز نیز روز پاسدار است. نمی دانم وظیفه پاسدار یم را تا کنون خوب انجام داده ام یا اینکه تنها نامش را به یدک کشیده ام. همه چیز را از حسینت دارم. وروز به روز بر عشق ومحبتم به او افزوده می شود. اما به راستی او کیست که جهان واله وشیدای اوست؟ همه اینها در این حدیث نبوی است که فرمود: «إنّ للحسین محبة مکنونة فی قلوب المؤمنین».
در کانون دلهای مؤمنین، محبتی نهفته و ویژه نسبت به حسین وجود دارد.حماسه حسینی ج3ص274
آری محبت او، مکنون است؛ واز دلها برون نخواهد رفت؛ خیلی از دشمنان تلاش می کنند تا محبتت را از دلها برون برند. اما نخواهند توانست.

بار پروردگارا، به من وهمه دوستدارانش مودتی عطا کن که مشمول این حدیث شریف واقع شویم که باز رسول اکرم (ص) فرمودند:«إلزموا مودتنا أهل البیت فإنه من لقی الله یوم القیامه وهو یودُّنا دخل الجنّه بشفاعتنا»
همواره مودت ما اهل بیت را داشته باشید که اگر با این حال خداوند را در قیامت ملاقات نمایید؛ به وسیله شفاعت ما بهشت برشما واجب می شود.
چرا که مودت،به منصه ی ظهور رساندن این دوستی ومحبت است؛ یعنی ابراز محبت با اعمال واعضا وجوارح بدن است.
انشاءالله همگی در عمل پیرو اهل بیت باشیم.

مطالب مرتبط