تحقیقات علمی درباره‌ی تفاوت‌های جسمی و روحی زن و مرد ثابت کرده است که مردها نسبت به محرک‌های چشمی حساس‌تر از زنان می‌باشند. تجربه‌های علمی نشان می‌دهد که آن اندازه که مرد از نگاه کردن به تَن و اندام زن تحریک می‌شود، زن از مشاهده‌ی مرد تحریک نمی‌شود.[1]

دین مقدس اسلام نیز متناسب با ویژگی‌ها و تفاوت‌های تکوینی زن و مرد، احکام و تعالیم نورانی خود را تشریع کرده است. مثلا برای حفاظت مردها از مفاسد ناشی از حساسیت بیشتر آنان نسبت به محرک‌های چشمی شهوت‌انگیز؛ آن‌ها را به مراقبت و کنترل بیشتر چشم در مواجهه با نامحرم مأمور کرده است.

خداوند زن‌ها را به حجاب و پوشش بیشتر در مواجهه با مردهای نامحرم دستور داده است و علت این که دستور پوشش کامل اختصاص به بانوان یافته است این است که میل به خودنمایی و خودآرایی، بیشتر در زنان است. 

این زنان هستند که به حکم طبیعت خاص خود می‌خواهند دلبری کنند و مردان را دلباخته و در دام علاقه‌ی به خود اسیر نمایند. لذا انحراف برهنگی از انحراف‌های مخصوص زنان است و دستور پوشش کامل هم برای آنان مقرر گردیده است.[2]

پی‌نوشت:

[1]. تفاوت‌های زن و مرد از نظر فیزیولوژی و روانشناسی، دکتر محمود بهزاد، مجله‌ی نگین، ش134، تیرماه 1355

[2]. مسأله‌ی حجاب، شهید مطهری، ص85