امام رضا علیه السلام:
«… أَنَّ الْخَلْقَ لَمَّا وَقَعُوا عَلَی حَدٍّ مَحْدُودٍ وَ أُمِرُوا أَنْ لَا یَتَعَدَّوْا ذَلِکَ الْحَدَّ (تِلْکَ الْحُدُودَ) لِمَا فِیهِ مِنْ فَسَادِهِمْ لَمْ یَکُنْ یَثْبُتُ ذَلِکَ

وَ لَا یَقُومُ إِلَّا بِأَنْ یَجْعَلَ عَلَیْهِمْ فِیهِ أَمِیناً یَمْنَعُهُمْ مِنَ التَّعَدِّی وَ الدُّخُولِ فِیمَا حُظِرَ عَلَیْهِمْ لِأَنَّهُ لَوْ لَمْ یَکُنْ ذَلِکَ کَذَلِکَ لَکَانَ أَحَدٌ

لَا یَتْرُکُ لَذَّتَهُ وَ مَنْفَعَتَهُ لِفَسَادِ غَیْرِهِ فَجَعَلَ عَلَیْهِمْ قَیِّماً یَمْنَعُهُمْ مِنَ الْفَسَادِ وَ یُقِیمُ فِیهِمُ الْحُدُودَ وَ الْأَحْکَامَ…»

همانا مردم هرگز بر حدی مشخص توقف نمی‏کنند در حالی که امر شده‏ اند به خاطر فسادی که در آن نهفته است،

از آن حدود تجاوز ننمایند. این حدود هرگز ثابت نمی‏ مانند و اقامه نمی ‏شوند مگر آن‏که [خداوند] امینی برای ایشان در آن قرار دهد

تا مردم را از تجاوز و ورود به حوزه آنچه از آن منع شده ‏اند، باز دارد. چرا که اگر این‏گونه نباشد

هیچ‏کس لذت و منفعت خویش را به خاطر [جلوگیری از] فساد دیگری ترک نمی‏ کند. پس [خداوند] برای ایشان سرپرستی قرار داد

تا مردم را از فساد منع کند و حدود و احکام را در میانشان برپا دارد.»

البته این روایت صرفا برای اطلاع بیشتر بود وگرنه حجت شرعی ما فتاوای مراجع تقلید است که آن ها هم حکم داده اند

به اینکه: حکومت «وظیفه دارد» با محرمات علنی برخورد کند.بنابراین متدینین باید از هرگونه اجتهادهای شخصی

و مصلحت اندیشی های فراتر از شرع خودداری کنند و تابع فتاوای مراجع تقلید باشند.

• eslahtalab